Dos cartas neolatinas inéditas entre los humanistas Lorenzo Ramírez de Prado (1583-1658) e Isaac Casaubon (1559-1614)Edición, traducción y comentario

  1. Juan Ramón Ballesteros Sánchez
Revista:
Nova tellus: Anuario del Centro de Estudios Clásicos

ISSN: 0185-3058 2683-1759

Año de publicación: 2020

Volumen: 38

Número: 1

Páginas: 167-189

Tipo: Artículo

DOI: 10.19130/IIFL.NT.2020.38.1.0008 DIALNET GOOGLE SCHOLAR lock_openDialnet editor

Otras publicaciones en: Nova tellus: Anuario del Centro de Estudios Clásicos

Resumen

Resumen: El texto ofrece la primera edición, traducción castellana y comentario de dos cartas neolatinas intercambiadas entre Lorenzo Ramírez de Prado (1583-1658) e Isaac Casaubon (1559-1614). Estas cartas fueron las primeras que se enviaron sus autores. Su estudio ilustra los mecanismos por medio de los cuales se constituyó la República de las Letras en el Humanismo tardío y permite reconstruir la relación entre ambos eruditos.

Referencias bibliográficas

  • Ateneo,Rodríguez, Lucía,Guillén, Noriega. (1998). Banquete de los eruditos. Libros I-II. Gredos. Madrid.
  • Persii Flacc, Auli,Casaubon, Isaac. (1605). i Satirarum liber. apud Ambrosium et Hieronymum Drouart. Parisiis.
  • Horace,Goold, George P.,Rushton Fairclough, Henry. (1999). Satires. Epistles. Ars Poetica,. 1. Harvard University Press. Cambridge.
  • Gromaticus, Hyginus,Ludwig Lange, Christian Conrad. (1848). Liber De munitionibus castrorum. apud Vandenhoeck at Ruprecht. Göttingen.
  • Origène,Borret, Marcel. (2005). Contre Celse. Tome I (livres I et II). Sources Chrétiennes. Paris.
  • Origenes,Hoeschelius, David,Gelenius, Sigismund. (1605). Contra Celsum libri VIII. ad insigne pinus. Augsburg.
  • l’Ancien, Pline,Schilling, Robert. (2003). Histoire Naturelle. Livre VII. Les Belles Lettres.
  • Polibio,Díaz Tejera, Alberto. (1972). Historias. Libro I (caps. 1-31). Consejo Superior de Investigaciones Científicas. Madrid.
  • Polibio,Sancho Royo, Antonio. (2008). Historias. Libros V-VI. Consejo Superior de Investigaciones Científicas. Madrid.
  • Polybe,Pédech, Paul. (2003). Histoires. Introduction générale. Livre I. Les Belles Lettres. Paris.
  • Polybii,Casaubon, . Isaac. (1609). Historiarum libri qui supersunt. apud Hieronymum Drouardum. Paris.
  • Theocritus,Goold, George P.,Maxwell Edmonds, John. (1996). The Greek Bucolic Poets. Harvard University Press. Cambridge.
  • Virgile,de Saint-Denis, Eugène. (2005). Bucoliques. Les Belles Lettres. Paris.
  • Virgilio,Rivero García, Luis,Estévez Sola, Juan A.,Librán Moreno, Miryam,Ramírez de Verger, Antonio. (2011). Eneida IV. Libros X-XII. Consejo de Investigaciones Científicas. Madrid.
  • Antonio, Nicolás. (1996). Bibliotheca Hispana Nova. Visor. Madrid.
  • Ballesteros, Juan Ramón. (2009). “ ‘Ignorans et barbares’: los españoles vistos por Escalígero y otros prejuicios perdurables”. Los Papeles Mojados de Río Seco. 8. 27
  • Ballesteros, Juan Ramón. (2013). “Bárbaros elocuentes y salvajes silenciosos en la Antigüedad y en el Humanismo”. Estudios Clásicos. 144. 57-79
  • Ballesteros, Juan Ramón. (2016). “Casaubon en París: La anotación de la Historia Augusta (1603) de Isaac Casaubon en la polémica religiosa de tiempos de Enrique IV de Francia”. Quaderni di Storia. 84. 83-126
  • Ballesteros, Juan Ramón. (2019). “Facete et tecte: Exploraciones barrocas por la poesía de Marcial en los Hypomnemata (1607) de Ramírez de Prado”. e-Spania. Revue Interdisciplinaire d’Études Hispaniques Médiévales et Modernes. 32. 1-35
  • Canfora, Luciano. (2002). Convertire Casaubon. Adelphi. Milano.
  • Casaubon, Isaac. (1600). Animadversionum in Athenaei Dipnosophistas libri XV. apud Antonium de Harsy. Lyon.
  • Casaubon, Isaac,Van Almeloveen, Theodoor Jansson. (1709). Epistolae, insertis ad easdem responsionibus quotquot hactenus reperiri potuerunt secundum seriem temporis accurate digestae. Typis Casparis Fritsch et Michaelis Böhm. Roterodami.
  • Casaubon, Isaac,Russell, Johanne. (1850). Ephemerides. E Typographeo Academico. Oxford.
  • Casaubon, Isaac,Botley, Paul,Vince, Máté. (2018). The Correspondence of Isaac Casaubon in England. Droz. Genève.
  • Entrambasaguas, Joaquín de. (1943). Una familia de ingenios. Los Ramírez de Prado. Consejo Superior de Investigaciones Científicas. Madrid.
  • Entrambasaguas, Joaquín de. (1943). La biblioteca de Ramírez de Prado. Consejo Superior de Investigaciones Científicas. Madrid.
  • Estienne, Henri,Benedict Hase, Charles,Dindorf, Wilhelm,August Dindorf, Ludwig. (1835). Thesaurus Graecae Linguae. Ambrosius Firmin Didot. Paris.
  • Grafton, Anthony,Weinberg, Joanna. (2011). “I have always loved the Holy Tongue”. Isaac Casaubon, the Jews, and a Forgotten Chapter in Renaissance Scholarship. Belknap. Cambridge.
  • Lipsius, Iustus. (2003). De militia romana libri quinque. Commentarius ad Polybium, en Opera omnia.
  • Martin, Albert. (1890). “L’édition de Polybe d’Isaac Casaubon (1594-1609)”. Mélanges d’archéologie et d’histoire. 10. 3-43
  • Martínez Hernández, Santiago. (2009). Rodrigo Calderón. La sombra del valido. Privanza, favor y corrupción en la corte de Felipe III. Marcial Pons. Madrid.
  • Mercurialis, Hieronymus. (1588). Variarum lectionum in medicinae scriptoribus et aliis, libri sex.
  • Moore, John M.. (1965). The Manuscript Tradition of Polybius. Cambridge University Press. Cambridge.
  • Moya, Francisca. (2011). Perfiles de Grecia y Roma. Actas del XII Congreso Español de Estudios Clásicos. Sociedad Española de Estudios Clásicos. Madrid.
  • Parenty, Hélène. (2009). Isaac Casaubon helléniste. Des studia humanitatis à la philologie. Droz. Genève.
  • Pattison, Mark. (1892). Isaac Casaubon, 1559-1614. 2. Clarendon Press. Oxford.
  • Pérez Custodio, Violeta. (2008). Humanismo y pervivencia del mundo clásico. Homenaje al profesor Antonio Prieto. Instituto de Estudios Humanísticos. Alcañiz.
  • Pigeaud, Jackie. (1993). “Un locus desperatus chez Pline l’Ancien”. Helmantica. 54. 467
  • Ramírez de Prado, Lorenzo. (1606). Carta latina al D[octo]r Cristóbal de Medrano sobre el pasaje de Plinio “Atque etiam morbus es aliquis per sapientiam mori”.
  • Roe, Jeremy. (2012). “New Documents on the Scholarship of Juan de Fonseca y Figueroa (1585-1627): Arabist and Correspondent with Isaac Casaubon”. Humanistica Lovaniensia. Journal of Neo-Latin Studies. 61. 371
  • Ruiz de Elvira, Antonio. (2003). “Albo lapillo”. Cuadernos de Filología Clásica. Estudios Latinos. 23. 37-43
  • Scaliger, Joseph Justus,Botley, Paul,Van Miert, Dirk. (2012). The Correspondence of Joseph Justus Scaliger. Droz. Genève.
  • Solís de los Santos, José. (1998). “Dos cartas desconocidas de Justo Lipsio y otras seis que le atañen en la correspondencia de Lorenzo Ramírez de Prado (1583-1658)”. Humanistica Lovaniensia. 47. 278-331
  • Solís de los Santos, José. (2010). Diccionario Biográfico Español. Real Academia de la Historia. Madrid.
  • Solís de los Santos, José. (2013). Diccionario biográfico y bibliográfico del Humanismo español (siglos XV-XVII). Ediciones Clásicas. Madrid.
  • Solís de los Santos, José. (2016). “Cervantes y el entorno humanista de los Ramírez de Prado”. Edad de Oro. 35. 97-120
  • Tournoy, Gilbert. (1998). The world of Justus Lipsius: A contribution towards his intellectual biography. Proceedings of a colloquium held under the auspices of the Belgian Historical Institute in Rome (Rome, 22-24 May 1997). Institut Historique Belge de Rome. Brussels.
  • Tournoy, Gilbert. (2002). Humanismo y pervivencia del mundo clásico. Homenaje al profesor Antonio Fontán. Instituto de Estudios Humanísticos-Laberinto-Consejo Superior de Investigaciones Científicas. Alcañiz.
  • Van Miert, Dirk. (2009). “José Justo Escalígero (1540-1609): Los contactos católicos de un erudito calvinista”. Letras peligrosas: Humanistas, religión romana y cristianismo primitivo. 11. 87-93
  • Viforcos Marinas, María Isabel. (2008). “Reflexiones en torno al cronista Luis Tribaldos de Toledo y su Historia de Chile”. El Humanismo español entre el Viejo Mundo y el Nuevo. 491-502
  • Vulcanius, Bonaventura. (1600). Thesaurus utriusque linguae, hoc est Philoxeni, aliorumque veterum authorum glossaria latino graeca et graeco latina. Isidori Glossae latinae; Veteres Grammatici latini et graeci qui de proprietate et differentiis vocabulorum vtriusque linguae scripserunt. excudebat Ioannis Patius. Lugduni batavorum.